يه زندگي ساده داشتم و بدون هيچ هيجاني. همه چيز آروم بود تا اينكه يه روز با يكي از دوستام كه درحال حاضر هيچ رابطه اي باهاش ندارم رفتيم همايش پياده روي.كلي حله حوله خريديم تا توي راه بخوريم.خيلي طعنه خورديم و خيلي پيشنهاد دوستي دادن اما ما قبول نكرديم و به راهمون ادامه داديم تا به مقصد رسيديم. يكم استراحت كرديم و ازمون پذيرايي شد ،همه چيز داشت خوب پيش ميرفت تا اينكه موقع برگشت شد ،وسايلمون را جمع كرديم و برگشتيم توي راه سه تا پسر پشت سرمون بودند دوستم كه ميخواست يجوري جلب توجه كنه الكي ميخنديد ولي من اصلا توجهي نكردم .
به همين روال گذشت و اون سه تا اومدن جلومون ،پسراي خوشگلي بودن اما براي من مهم نبود چون من اصلا فازم اينجور چيزا نبود .
يكيشون گفت:شماره بدم؟دوستمم از خدا خواسته گفت :آره.اونم اومد و شماره داد ولي اون دوستش شماره را انداخت زمين .چون من از دستش نگرفتم .
چند روزي گذشت و دوستم اومد و بهم گفت من با اون پسره دوست شدم و يه مغازه داره كه هميشه بعد از كلاسم ميرم پيشش.خنده اي كردم وگفتم:مبارك باشه.اوضاع به همين روال ميگذشت و دوستم هر روز درمورد عشقشون باهام حرف مي زد ومن فقط شنونده بودم و به عشقي كه نسبت به اون پسر داشت ميخنديدم و برام مسخره بود كه اون هر روز بعد كلاس زبان انگليسيش ميرفت تو مغاز اون پسر.
يه روز اون انقدر دير كرده بود كه از مؤسسه زنگ زده بودند روي گوشي داداشش و داداشش كه خودش دم در مؤسسه پيادش كرده بود عصباني دنبالش ميگشت خلصه فهميدند و دوستم يه كتك حسابي خورد .اما هنوز ماجرا تموم نشده بود دوستم شديد عاشق اون پسر كه اسمش كاوه بود شده بود.
منم كلاس زبان ميرفتم و لي تو يه مؤسسه ديگه .دوستم يه نامه واسه كاوه نوشته بود و به من داد كه بهش بدم نميخواستم اينكار را بكنم اما دلم به حالش سوخت و نامه را به آدرسي كه داده بود بردم .وقتي رفتم داخل مغازه كاوه من را كه ديد هنگ كرد سريع از روي صندلي بلند شد و با مِن..مِن..سلام كرد جواب سلامش را دادم .گفت:ميدوني چند وقته منتظرتم؟نگاهي چپ چپ بهش كردم و گفتم: اينو مائده دوستم داده كه بدم به تو.گفت:مائده بالاخره بهت گفت كه چقد دوست دارم ؟ تعجب كردم وگفتم چي ميگي برا خودت؟مگه تو مائده باهم نبودين؟ جواب داد :آره ولي به اصرار خودش من اصلا اونو دوست نداشتم و اينو هميشه به خودشم گفته بودم...
- جمعه ۱۶ مرداد ۹۴ | ۱۵:۴۹
- ۶۵ بازديد
- ۰ نظر
ادامه